Wednesday, May 21, 2014

A poem by Caxigueiro

hai un bosque de imaxes
onde medran os silencios

baixo as pólas
o murmurio das follas
fala das ausencias

[I think this is from the series 400 versos. See more here.]



in a forest of images
where silences grow

beneath the branches
the murmur of leaves
speaks of the missing.


Friday, May 16, 2014

Wednesday, May 14, 2014

Sunday, May 11, 2014

Dieste on "furor ontolóxico"

I had some trouble finding this suggestive passage by Rafael Dieste on the topic of a Galician "furor ontolóxico," so I'm posting it here in case anyone else is looking for it.

Tense falado dunha sorte de panteísmo difuso entre os galegos. Eu non acredito moito nelo. Agora, o que se pode haber nos galegos é unha conciencia ontolóxica de seu, unha tendencia manifestada nas formas do románico, nas maneiras mesmo da artesanía nos cruceiros, etc., unha sorte de furor ontolóxico, un desexo de que as cousas eisistan realmente, un degoiro de que teñan una perduranza, mais non unha perduranza pola dureza esterior, pola máscara que se lle poida pór, ben material ou formal, senón entrañable, interior, de xeito que a perduranza esteriormente manifesta sexa máis que o signo, a luz, a mensaxe de algo fondamente sólido, sólido coma o ser, que se encontra dentro e configura rennidade por si sola, pro a perennidade esterna, o énfase de certos moimentos, xeralmente fúnebres, nos que se nos está a falar do grande, do perenne, do eterno, polo común dalle un chisco de riso. No cruceiro máis modesto, nunha margarida, nunha froliña ventureira, é onde pode estar xustamente o que non proz pode dare moimento algún; ise misterio, tan entrañado par Maside, que ao mesmo tempo prodúcelle arrepío, ise misterio ontolóxico, desa solidez total, absoluta, na cal sobrenada a espresión graciosa, aínda que á veces témera, das cousas.
Dieste, Rafael.  Obra galega completa II. Vigo: Galaxia, 1995. 47.

Friday, May 9, 2014

Presencia de John Steinbeck, by Xavier Seoane

Presencia de John Steinbeck (Xavier Seoane)


si, nacín entre piñeiros, en Monterrei:
o vento nos salgueiros
a noite silenciosa
chea de estrelas

cousas tan fermosas
que meten medo
o sol, o amañecer
as montañas da banda do poente

cabalos que na noite miserenta
adoecen
chamando á egua
árbores
revirándose á impotente tristeza do universo

¡qué silencio!
                     ...no casal familiar
cheiraba
                      a salvia o corpo azul
de Elizabeth...

si, nacín entre piñeiros, en Monterrei,
e ela acompañoume, neste val miserento,
á sombra desa empresa que non alcanzarei
mais esa é a miña estrela...

din que alá, cara ao Oeste, está o Edén...

eu non sei o que é iso
mais tal vez nada diferente
á luzada azul de Monterrei
cando o meu pai falaba coas árbores da eira,
hai tempo...



John Steinbeck's Presence (my translation)


yes, I was born among the pines, in Monterey:
the wind in the willows
the silent night
full of stars

things so beautiful
they scare you
the sun, daybreak
the mountains off to the west

horses who in the bleak night
suffer
calling out for the mare
trees
defying the universe's impotent sorrow

such silence!
                   ...in the family homestead
her blue body
                   smelled of sage
Elizabeth...

yes, I was born among the pines, in Monterey,
and she was with me, in this valley of misery,
in the shadow of that endeavor that I shall never make
but that is my star...

they say that yonder, to the west, lies Eden...

I don't know what that is
but perhaps it's nothing so different
from the blue dawning in Monterey
when my father spoke with the trees in the yard
so long ago.


Thursday, May 8, 2014

Four haiku about hand injuries



Red bike falls, steel bar
pins a thumb to the ground. Blood
blooms behind the nail.



Old enough to have
a knife. That's a lot of blood.
I'll go get my dad.



Momentum. Pot hole.
Left hand takes one for the team.
Sponge pulls grit from pores.



Impact splits nail from
flesh. Later, orphaned, flesh cleaves
to the gauze. Until...


~neil anderson




Thursday, May 1, 2014

Icelandic > English > Galician: a poem by Elías Knörr

As near as I can tell, this poem was written in Icelandic, then translated into English by the author. You can find the English version here.

My translation into Galician:

---

Dúas amas de casa bailan nun tendal
fan o amor funámbulas
Unha é flor de algodón
e a outra sedosa bolboreta
borrachas de limpeza
              escriben poesías na roupa

*

Pingas de sangue espertan no espello pola mañanciña
moitos ollos feridos aparecen na casa

Pero fagamos da mañá flores

A verdade é
                  un espazo composto satiricamente
pode ir decorada de fertilidade i estrelas
pode sandarse
                     con flores luminosas

                     unha mañá
a rapaza esperta nun labirinto
e sangra até a cegueira
Ten a súa casa nas imaxes espelladas

Pero fagamos da mañá silencio
        vistamos o eco en camisa de forza